geboorteplaats van Betty, Hay
Door: Betty en Willem
Blijf op de hoogte en volg Betty en Willem
26 April 2007 | Australië, Sydney
Maandag ochtend 6.30 was het zover, opstaan en een snel ontbijt en dan naar de Country-link trein, het regent pijpestelen.
Eindelijk gaat het gebeuren, we gaan naar mijn geboorteplekje, ik ben erg benieuwd hoe het zal zijn en voelen.
Om 7.45 vertrekt de trein naar Cootamundra, waar we om 13.15 aankwamen.
Een fijne treinreis, waar we lekker zaten en veel naar buiten hebben zitten kijken,je zag het weer opklaren en de grond werd steeds droger naar mate we verder reden.
Aangekomen in Cootamundra eerst lekker wat gegeten, heerlijke pie's hebben ze hier in Australie.
Om 15.00 vertrok de bus naar Hay. Een lange zit, rond 17.30 werd het donker en Willem zag vanuit de bus een paar Kangeroos in het veld vlakbij Griffith, nog maar 118 km. te gaan. Je wordt wel gaar van zo'n reis.
Om 19.15 kwamen we aan bij een stopplaats in Hay! Een tankstation met heel veel prachtige en grote trucks, Ivo je zult de foto's nog zien, we hebben er velen gemaakt.
Les stond ons al op te wachten met de auto en bracht ons gauw naar Betty.
Een lieve vrouw die ons verwende met allerlei lekkere dingen.
Les achonk ons een lekker wijntje in, waarna hij ons( Willem en Mij) snel naar een mooie donkere plaats reed( 10 km. verder zonder lichtvervuiling om de vele sterren te zien, prachtig!!
Willie nu snap ik dat jij er zo enthousiast over was want ik heb inderdaad nog nooit zo'n prachtige lucht vol sterren gezien alsof je ze zo uit de lucht kon pakken.
We gingen al vroeg naar bed. Willem en ik mochten in de caravan slapen, mam sliep binnen in hun huis .
Om 6 UUR zou Les ons oproepen om de zonsopgang te zien.
Prachtig was het en zo ontzettend stil is het daar, onvoorstelbaar, alleen krekels en vogels, verder niets.Darna gingen we samen met Les en de dove hond Daffy een flink eind wandelen.
En toen het hoogtepunt voor mij, kijken naar het huis waar ik geboren ben.
Het huis staat er nog, alleen is er nu een dierenarts in het gebouw.
Het was een heel speciaal gevoel om daar te komen en eindelijk te zien waar ik geboren ben, ik vond het erg emotioneel, fijn dat Willem er bij was en mam om het te delen, ik moest wel erg aan ons pap denken, jammer dat hij het niet meer kon meemaken. Mam vertelde dat Dr. Thompson en Nurse Flood bij de bevalling waren, terwijl mam aan het bevallen was mocht Wilma in de box buiten spelen. Er was geen oppas dus de dokter had gezegd dat Wilma bronchitus had en daarom moest ze tijdelijk opgenomen worden,
Daarna zijn Willem en ik samen Hay gaan verkennen.
Later samen met mam wezen rondlopen thee gedronken bij de zus van Noelene , Carol Tigh en haar man Laurens, en plekjes bekijken waar zij had gewerkt, en waar we vroeger woonden. We kwamen in gesprek met iemand van de plaatselijke krant , je kent ons mam wel he, iedereen wist wie we waren, en ja hoor we komen in de krant, ben benieuwd!
Op ons logeeradres aangekomen stond Roger( de zoon van Betty en Les) klaar om ons mee te nemen naar een korte doch snelle rit( 160 km per uur) om ons Kangeroes te laten zien .
We werden in een terreinwagen met open laadbak gepropt, met ons drie op een plek voor 2 , de hond in de laadbak.
En daar scheurde hij heen in de outback, want het wordt daar om 18.00 al donker, dus we hadden weinig tijd, om wat te zien.
Ja hoor na vele hobbels en bobbels zagen we 5 Emus rennen, daarna 15 kangeroes gezien. Roger scheurde rond om ons echt zoveel mogelijk te laten zien, wat een ervaring was dat!!!!!!
Een paar keer was hij de weg kwijt en het werd al donker, dus wel spannend of we op tijd bij de farm aan zouden komen van zijn vriend waar hij de auto had geleend. Daar aangekomen, met vele blauwe plekken en Willem zonder zijn rode pet welke hij had verloren tijdens het open en dicht maken van de hekken, ws.hupt er nu een kangeroe rond met een mooie rode pet, vroeg zijn vriend of we het gasten boek wilden tekenen, en tot mijn verbazing stond mijn vaders naam er ook nog in , want Roger had ook mijn ouders in november 1992 meegenomen voor zo'n machtig mooie tocht( helaas ging de auto toen kapot en moesten zij terug lopen). Het voelt goed om steeds toch een beetje van pap te voelen zo ver van huis.
Toen we weer thuis kwamen zat het hele huis vol met familie en vrienden, en daar ging de wijn weer rond. Het was een super fijne dag vol vele indrukken en nieuwe mensen om ons heen. Vannacht slaapt ons mam ook in de caravan want onverwacht kwam de dochter en een vriendin ook over welke 5 uren hadden moeten rijden. Nadat ook de dochter van mijn peettante ,Judy gebeld was en bijgekletst was gingen we vermoeid maar voldaan naar bed.
Om 6 uur werden we weer opgeroepen door Les en na een lekker ontbijtje van porridge en geroosterd brood gingen we weer terug zoals we waren gekomen, vele emoties en enkele goede mensen rijker.
Het was een speciale reis!!!!
Willem zal nu in het Engels nog wat schrijven zodat onze nieuwe vrienden ook kunnen lezen hoe wij deze dagen hebben ervaren.
Now for our aussie friends in Hay so that they can read something about ther selves.
Les thank you for the many stars, they were so near that we can almoust toughed them. I make some good wishes for deer people. We walked twogether in de outback, behind your house. we found a dead fox. never seen before. also where there paracuits in differant colours.
Also thank you for the guide in the museum of sheepshearers. You have a beauthifull collection about everithing. all the timber and nice things.
Betty thank you for your kindness and wonderfull food, and your presents.
Gwenda and Dimity nice to meet you and thanks for the Nome (kabouter) he will get a nice place in our garden.Dimity we have promised you ,to send postcards with tulips and windmills.
Roger thanks for de kangaroo hunting. It was verry nice and wonderfull. It,s going so fast in the outback. Great to see the kangaroos there. Also thanks too your friend john?
He has a nice copple of old vw,s.
Libby thanks for the ride from Hay to les and betty.
Judy and Inas thanks for coming and the nice talk. Judy W dauther of Margareth nice for the mother of betty,s that you come in the evening.
We new that the time was verry short. But it was verry overwelming your hospitellity. Sorry for the incorrect english.
Nog even een sfeer plaatje. Alles is amerikaans, alleen rijdt alles links.Less en betty wonen in een plat huis Aan een heel brede weg. Hun huis is omringd met palmbomen, Ze wonen op een heel groot stuk grond.Iedereen overigens.Achter hun huis staan enorme schuren vol met hout ijzer en ik weet niet wat. In een zee container heeft hij zijn museumpje waarin van alles bewaard word van kitsch tot een Harlie uit 1945.
Hij slijpt opaal en andere edelstenen. Ging ook gouddelven en andere edelstenen opgraven. Hij is vrijwilliger in een museum van schaapscheren, de wegen zijn enorm breed en heel stil. Het hele dorp lijkt soms uitgestorven. Door het midden loopt een winkel straat, en aan de rand van het dorp loopt een rivier, die nu heel laag staat Murumbidgee-river.
reacties op bericht Jessica
Hoi Jessica. Leuk voor je dat alles goed ging met het skeeleren. Jij en maartje vormen een goed koppel.
Deze vrijdag ben ik nog in Australie. Volgende week maandag vliegen we weer terug en dan ben ik er weer . Volgende week vrijdag is dodenherdenking, dus ik weet niet of we dan gaan skeeleren.
Maar dat zien we wel, doe iedereen de groeten, leuk dat je mij schrijft.
Eindelijk gaat het gebeuren, we gaan naar mijn geboorteplekje, ik ben erg benieuwd hoe het zal zijn en voelen.
Om 7.45 vertrekt de trein naar Cootamundra, waar we om 13.15 aankwamen.
Een fijne treinreis, waar we lekker zaten en veel naar buiten hebben zitten kijken,je zag het weer opklaren en de grond werd steeds droger naar mate we verder reden.
Aangekomen in Cootamundra eerst lekker wat gegeten, heerlijke pie's hebben ze hier in Australie.
Om 15.00 vertrok de bus naar Hay. Een lange zit, rond 17.30 werd het donker en Willem zag vanuit de bus een paar Kangeroos in het veld vlakbij Griffith, nog maar 118 km. te gaan. Je wordt wel gaar van zo'n reis.
Om 19.15 kwamen we aan bij een stopplaats in Hay! Een tankstation met heel veel prachtige en grote trucks, Ivo je zult de foto's nog zien, we hebben er velen gemaakt.
Les stond ons al op te wachten met de auto en bracht ons gauw naar Betty.
Een lieve vrouw die ons verwende met allerlei lekkere dingen.
Les achonk ons een lekker wijntje in, waarna hij ons( Willem en Mij) snel naar een mooie donkere plaats reed( 10 km. verder zonder lichtvervuiling om de vele sterren te zien, prachtig!!
Willie nu snap ik dat jij er zo enthousiast over was want ik heb inderdaad nog nooit zo'n prachtige lucht vol sterren gezien alsof je ze zo uit de lucht kon pakken.
We gingen al vroeg naar bed. Willem en ik mochten in de caravan slapen, mam sliep binnen in hun huis .
Om 6 UUR zou Les ons oproepen om de zonsopgang te zien.
Prachtig was het en zo ontzettend stil is het daar, onvoorstelbaar, alleen krekels en vogels, verder niets.Darna gingen we samen met Les en de dove hond Daffy een flink eind wandelen.
En toen het hoogtepunt voor mij, kijken naar het huis waar ik geboren ben.
Het huis staat er nog, alleen is er nu een dierenarts in het gebouw.
Het was een heel speciaal gevoel om daar te komen en eindelijk te zien waar ik geboren ben, ik vond het erg emotioneel, fijn dat Willem er bij was en mam om het te delen, ik moest wel erg aan ons pap denken, jammer dat hij het niet meer kon meemaken. Mam vertelde dat Dr. Thompson en Nurse Flood bij de bevalling waren, terwijl mam aan het bevallen was mocht Wilma in de box buiten spelen. Er was geen oppas dus de dokter had gezegd dat Wilma bronchitus had en daarom moest ze tijdelijk opgenomen worden,
Daarna zijn Willem en ik samen Hay gaan verkennen.
Later samen met mam wezen rondlopen thee gedronken bij de zus van Noelene , Carol Tigh en haar man Laurens, en plekjes bekijken waar zij had gewerkt, en waar we vroeger woonden. We kwamen in gesprek met iemand van de plaatselijke krant , je kent ons mam wel he, iedereen wist wie we waren, en ja hoor we komen in de krant, ben benieuwd!
Op ons logeeradres aangekomen stond Roger( de zoon van Betty en Les) klaar om ons mee te nemen naar een korte doch snelle rit( 160 km per uur) om ons Kangeroes te laten zien .
We werden in een terreinwagen met open laadbak gepropt, met ons drie op een plek voor 2 , de hond in de laadbak.
En daar scheurde hij heen in de outback, want het wordt daar om 18.00 al donker, dus we hadden weinig tijd, om wat te zien.
Ja hoor na vele hobbels en bobbels zagen we 5 Emus rennen, daarna 15 kangeroes gezien. Roger scheurde rond om ons echt zoveel mogelijk te laten zien, wat een ervaring was dat!!!!!!
Een paar keer was hij de weg kwijt en het werd al donker, dus wel spannend of we op tijd bij de farm aan zouden komen van zijn vriend waar hij de auto had geleend. Daar aangekomen, met vele blauwe plekken en Willem zonder zijn rode pet welke hij had verloren tijdens het open en dicht maken van de hekken, ws.hupt er nu een kangeroe rond met een mooie rode pet, vroeg zijn vriend of we het gasten boek wilden tekenen, en tot mijn verbazing stond mijn vaders naam er ook nog in , want Roger had ook mijn ouders in november 1992 meegenomen voor zo'n machtig mooie tocht( helaas ging de auto toen kapot en moesten zij terug lopen). Het voelt goed om steeds toch een beetje van pap te voelen zo ver van huis.
Toen we weer thuis kwamen zat het hele huis vol met familie en vrienden, en daar ging de wijn weer rond. Het was een super fijne dag vol vele indrukken en nieuwe mensen om ons heen. Vannacht slaapt ons mam ook in de caravan want onverwacht kwam de dochter en een vriendin ook over welke 5 uren hadden moeten rijden. Nadat ook de dochter van mijn peettante ,Judy gebeld was en bijgekletst was gingen we vermoeid maar voldaan naar bed.
Om 6 uur werden we weer opgeroepen door Les en na een lekker ontbijtje van porridge en geroosterd brood gingen we weer terug zoals we waren gekomen, vele emoties en enkele goede mensen rijker.
Het was een speciale reis!!!!
Willem zal nu in het Engels nog wat schrijven zodat onze nieuwe vrienden ook kunnen lezen hoe wij deze dagen hebben ervaren.
Now for our aussie friends in Hay so that they can read something about ther selves.
Les thank you for the many stars, they were so near that we can almoust toughed them. I make some good wishes for deer people. We walked twogether in de outback, behind your house. we found a dead fox. never seen before. also where there paracuits in differant colours.
Also thank you for the guide in the museum of sheepshearers. You have a beauthifull collection about everithing. all the timber and nice things.
Betty thank you for your kindness and wonderfull food, and your presents.
Gwenda and Dimity nice to meet you and thanks for the Nome (kabouter) he will get a nice place in our garden.Dimity we have promised you ,to send postcards with tulips and windmills.
Roger thanks for de kangaroo hunting. It was verry nice and wonderfull. It,s going so fast in the outback. Great to see the kangaroos there. Also thanks too your friend john?
He has a nice copple of old vw,s.
Libby thanks for the ride from Hay to les and betty.
Judy and Inas thanks for coming and the nice talk. Judy W dauther of Margareth nice for the mother of betty,s that you come in the evening.
We new that the time was verry short. But it was verry overwelming your hospitellity. Sorry for the incorrect english.
Nog even een sfeer plaatje. Alles is amerikaans, alleen rijdt alles links.Less en betty wonen in een plat huis Aan een heel brede weg. Hun huis is omringd met palmbomen, Ze wonen op een heel groot stuk grond.Iedereen overigens.Achter hun huis staan enorme schuren vol met hout ijzer en ik weet niet wat. In een zee container heeft hij zijn museumpje waarin van alles bewaard word van kitsch tot een Harlie uit 1945.
Hij slijpt opaal en andere edelstenen. Ging ook gouddelven en andere edelstenen opgraven. Hij is vrijwilliger in een museum van schaapscheren, de wegen zijn enorm breed en heel stil. Het hele dorp lijkt soms uitgestorven. Door het midden loopt een winkel straat, en aan de rand van het dorp loopt een rivier, die nu heel laag staat Murumbidgee-river.
reacties op bericht Jessica
Hoi Jessica. Leuk voor je dat alles goed ging met het skeeleren. Jij en maartje vormen een goed koppel.
Deze vrijdag ben ik nog in Australie. Volgende week maandag vliegen we weer terug en dan ben ik er weer . Volgende week vrijdag is dodenherdenking, dus ik weet niet of we dan gaan skeeleren.
Maar dat zien we wel, doe iedereen de groeten, leuk dat je mij schrijft.
-
26 April 2007 - 12:37
Miranda:
Mooi, mooi, mooie verhalen.
Je neemt je vader toch overal mee naar toe( en hij gaat jou mee), en op een van die sterren daar zat hij op.
We hadden het gisteravond bij LCB nog over jou.
Nog veel plezier. -
26 April 2007 - 13:50
Saskia:
Geweldig dat je ook zoveel tijd kunt vrijmaken om dit allemaal op te schrijven. Mooie ervaring en nog mooier dat Willem ook mee is en dat je het zo kunt delen. Nog veel plezier deze laatste dagen. Hier is het tropisch warm nu zelfs 31 graden. Dus even lekker koel achter de PC.
Liefs van ons. Niek , Leon en Saskia
-
26 April 2007 - 15:48
Aussi Wil:
Inderdaad een (het) hoogtepunt! En dus in meerdere opzichten flitsend: alles in 2 dagen of zo! Prachtige zonsopkomst. Leuk om onze geboortegrond (incl. dierenkliniek) weer te zien.
Puf nu maar rustig uit! -
26 April 2007 - 19:15
Anke:
Prachtig Betty, eindelijk je geboorteplek gezien. Dat was toch wel het allerbelangrijkste denk ik. Ik ben blij dat jullie weer bijna terug komen, jullie waarschijnlijk minder. Geniet er nog even goed van ! Liefs, Anke -
26 April 2007 - 22:05
Marijke Roeven:
Hallo Betty en Willem,
Wat een weerzien zeg na zoveel jaren je geboortehuis terug te zien. Ik kan me voorstellen dat er veel emoties loskomen dan en dat je veel aan je vader hebt moeten denken. Zo zie je maar weer dat iemand nooit echt weg is als hij overlijdt maar dat er zoveel herinneringen zijn die zo'n persoon levend houden. Het mooie daaraan is dat die herinneringen eeuwig bij je blijven en dat je steeds opnieuw daaruit kracht en troost kunt putten.
Fijn trouwens dat je geboortehuis nog zo intact is en dat je er nog zo mooi voor kunt poseren.
Leuk verhaal trouwens over die kangaroe met een rode pet. Ik zie het al helemaal voor me. Ik heb wel een beetje spijt met Willem nu maar ja je moet er wat voor over hebben. Jullie avontuur loopt nu zo langzamerhand ten einde en je zult je wel al voorbereiden op de terugreis.
Hopelijk laten jullie nog wat van jullie horen voor die tijd maar anders een heel leuke en goede terugreis. Ik verheug me erop jullie weer op Nederlandse bodem te zien want na drie weken gaan we jullie toch echt missen.
Liefs Marijke -
27 April 2007 - 09:22
Gerda En Henny:
Fantastisch dat jullie zo'n mooie tijd hebben daar in Australie. Mooie verhalen en emotioneel weerzien met familie en geboorte huis.
Moest trouwens wel ff kieken wie Betty was op die foto's, als twee druppels water.
Leuk zo'n kangaroe met een rood petje. (Willem pas op voor verbranding op d'n kup)
Jammer genoeg voor jullie is het alweer bijna voorbij. Geniet er dus nog maar even van.
Trouwens succes straks bij de douane met al die theepotten en géén appels meenemen !!! -
27 April 2007 - 11:54
Tineke Piet:
Hoi lieve mensen,wat een leuk verslag van jullie belevenissen. Betty fijn voor je dat je deze plek, die zo dierbaar is voor je ouders, gezien te hebben en ook al die lieve vrienden!!Wij hebben met jullie van al dat moois genoten. We hopen dat de terugreis net zo voorsoedig verloopt en...dan weer aan de slag. We horen of zien jullie gauw.Hartelijke groeten. -
27 April 2007 - 17:48
Joke VL:
Oh Betty, zelfs ik werd emo toen je vertelde over je geboortehuis en wat dat met je deed!! Geef alles een warm plekje in je hart en vergeet het nooit.
kusjes Joke -
29 April 2007 - 01:01
Dimity Wall (hay):
hi betty and willem
thanks for putting some in english for us it was realy good getting to read it and i saw a picture of me.
thanks again
from dimity
(i hope this is where you are supose to comment)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
